ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΑΚΟΜΑ… ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΩ…

• του μιλάω με απλή, αργή, τονισμένη ομιλία, πάντα στο επίπεδο του, κοιτώντας το στα μάτια
• σχολιάζω και περιγράφω ότι κάνω και ότι κάνει
  ΄΄ τώρα θα πάρω το μαχαίρι , θα κόψω το αχλάδι και θα καθίσουμε στον καναπέ να το φάμε αγκαλιά ΄΄
• του κάνω ανοιχτές, όχι κλειστές ερωτήσεις, που η απάντηση είναι απλά ναι ή όχι
• το ακούω προσεκτικά, δείχνω ενδιαφέρον, ενθουσιασμό εκφραστικό πρόσωπο, όχι παγωμένο
• του δίνω χρόνο να σκεφτεί και να αποκριθεί. Λέξεις όπως … ΄΄ βιάζομαι, πες το γρήγορα, γρήγορα΄΄ είναι απαγορευμένες
• δεν το κριτικάρω ποτέ ακόμα και αν πει κάτι λάθος
• επεκτείνω αυτό που λέει κάθε φορά …το εμπλουτίζω ΄΄ μαμ ΄΄ λέει αυτό ΄΄ θέλεις να φάμε ΄΄ λέω εγώ
• αφήνω κενό στην πρόταση μου ώστε να το συμπληρώσει αυτό ΄΄ κοίτα μία …΄΄
• δίνω έμφαση στην επανάληψη
• το μαθαίνω να περιμένει την σειρά του
• του μαθαίνω την αίσθηση του χρόνου
  ΄΄ αύριο θα πάμε …΄΄ ΄΄ σε μία ώρα θα φάμε το …΄΄
• δίνω τροφή στην φαντασία του, παίζοντας παιχνίδια με ρόλους το βάζω να συμμετέχει σε ότι κάνω
  ΄΄ ωραία δεν θα ήταν να βάλεις τις χαρτοπετσέτες στο τραπέζι …΄΄